دوباره چشم هایم با دیدگانی تار تو را می جویند

کجایی که من بی تو سرابم ؟

من بی تو همانند کوهی از دردها ریزش می کنم

و تک تک تار و پودم را در پی تو روانه می سازم

من لالایی غریب دوران کودکیها هستم

و

برای تو که تنها دلیل خواندنم هستی می خوانم، صدایم زیباست ؟

تو می گویی زیباست...

برای تو می خوانم که با تو صدای من تازه می شود ...

من باران گریه های دردم و تنها برای تو می بارم تا غمهایت را بشویم

از تو می گویم

که بی تو محکوم به  خواندن سرود تنهایی شده ام

تا این حنجره هایم یاد بگیرند که بی تو تنها باید تو را فریاد بزنند

و با تمام وجود نامت را صدا زنند 

آری من بی تو هر چیزی هستم جز خودم

کاش میشد خواننده ایی شوم و بی پروا برای همه بخوانم و بخوانم وبخوانم

                                                                       از تـــو ...

pleasure of love lasts but a moment pain of love

lasts a lifetime bette davis