امشب از آسمان دیده تو

روی شعرم ستاره می بارد

در سکوت سپید کاغذها

پنجه هایم جرقه میکارد

شعر دیوانه تب آلودم

شرمگین از شیار خواهشها

پیکرش را

دوباره می سوزد

عطش جاودان آتشها

آری آغاز دوست داشتن است

گر چه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست...

از سیاهی چرا حذر کردن

شب پر از قطره های الماس است

آنچه از شب به جای می ماند

عطر سکرآور گل یاس است

 آه بگذار

گم شوم در تو

کس نیابد ز من نشانه ی من

روح سوزان آه مرطوب من

بوزد بر تن ترانه ی من

آه بگذار زین دریچه ی باز

خفته در پرنیان رویاها

با پر روشنی سفر گیرم

بگذرم از حصار دنیاها

دانی از زندگی چه می خواهم ؟

من تو باشم ، تو، پای تا سر تو

زندگی گر هزار باره بُوَد

بار دیگر تو بار دیگر تو

آنچه در من نهفته دریاییست

کی توانِ نهفتنم باشد ؟

با تو زین سهمگین طوفانی

کاش یارایِ گفتنم باشد

بس که لبریزم از تو می خواهم

بدَوَم در میان صحراها

سر بکوبم به سنگ کوهستان

تن بکوبم به موج دریاها

بس که لبریزم از تو می خواهم

چون غباری ز خود فروریزم

زیر پای تو سر نَهم آرام

به سبک سایه ی تو آویزم

آری آغاز دوست داشتن است

گر چه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست..

..." این شهر فروغ رو خیلی دوس دارم

..." راستی سلام خوبین ؟خوشین ؟

منم خوبم البته بعد پشت سر گذاشتنه یه آنفولانزایی که نسبتا طولانی شد حدود ده روز

تا حالا اینطور مریض نشده بودم خیلی خیلی بد بود وسخت .مجبور شدم مدته یه هفته رو کامل استراحت کنم

با کلی ترس واسترس 4 تا آمپولو نوش جان کنم و دوبارم برم زیر سرم

برام سخت بود ولی وجود یکی که مرتب جویای حالم بود  بهم آرامش میداد یه دوست به معنای واقعی

خیلی ممنونشم و مدیونش .آرزوم براش سلامتیه همیشگیه

...." یلداتون مباااااااااااااااااااارک .