هنوز باورش واسم سخته

یک سال گذشتـــــــــــــــــــــ از نبودت از رفتنت از خاطره شدنت

ریحانم منو یادته ؟ روزای خوب با هم بودنمونو یادته؟

منکه هر لحظش جلو چشامه مگه ممکنه یادم بره

انگار روز به روز و هفته به هفته وماه به ماه خاطره تو توی ذهنم پر رنگ تر میشه

هر روز بیشتر میفهمم چه گوهری رو از دست دادم . در یک کلمه یه فرشته

دیروز سر خاکت خیلیا اومده بودن

 وقتی اشکای سوزناکه نامزدتو که بعد یک سال هنوز دل آدم با دیدنشون ریش میشد دیدم با خودم گفتم چقد ریحانم عزیز بود چقد مهربون بود که هنوز همه به یادش اینطوری اشک حسرت میریزن

به خودم گفتم وقتی یکی خبر مرگ منو بفهمه چیکا میکنه ؟ خوشحال میشه یا ناراحت؟ اصلا واسش اهمیت داره یا نه؟

قربونت برم ریحانم خیلی خیلی دلم تنگته خیلی

این بغض لعنتی بهم امون نمیده تا بگم بگم اینقد بگم تا خالی شم

خبر دادن که تو رفتی

هم آوازه شب وبارون

که تنها خسته و زخمی

دل و کَندی از این زندون

خبر دادن که تو رفتی

ولی من بیخبر بودم

صدا گم شد توی غوغا

یا شاید هم که کَر بودم

به تو گفتم که ما هر دو

اسیر درد  نفرینیم

برای پَر زدن هم

چه تن خسته چه سنگینیم

رفیق روز تنهایی

رفیق دوره ی حسرت

رفیق صاف وبی کینه

تو شهر غربت و نفرت

تو رو از قلب من کَندن

چه سخته دردِ دل کردن

جدا کردن با اشک و درد

دلِ قلبِ منو از من

نذاشتن تا دم آخر

یه لحظه پیش هم باشیم

دوتا موج و دوتا همراه

کنار هم یه دریا شیم

دل و بردار که دل خستم

از این شیون و فریادش

که این ویرونه هم دیگه

به کار ما نمیادش

رفیق روز تنهایی

رفیق دوره ی حسرت

رفیق صاف و بی کینه

تو شهر غربت و نفرت

تو رو از قلب من کَندن

چه سخته درد دل کردن

جدا کردن با اشک و درد

دل قلب منو از من

                                   روحت شاد عزیــــــــزم