و آن گاه خود را کلمه ای می یابم که معنایش تویی

و تو را صدفی که مرواریدش منم

و خود را اندامی که روحش تویی

و تو را سینه ای که دلش منم

و خود را معبدی که راهبش تویی

و تو را قلبی که عشقش منم

و خود را شبی که مهتابش تویی

و تو را قندی که شیرینی اش منم

و خود را طفلی که پدرش تویی

و تو را شمعی که پروانه اش منم

و خود را انتظاری که موعودش تویی.....

______________________________________

...زندگی من خلاصه شده توی کار ...ساعت 3 اومدن خونه و ناهار و استراحت....رفتن به باشگاه روزای زوج ...بعدم گشت و گذار شبانه یا مهمونی یا شام بیرون یا خرید ...شبایی هم که حسش نیست خونه موندن و پای تلویزیون

.... عجیب به این زندگی کوچیکم وابسته شدم ..دوسش دارم ...